چرند و پرند

دل نوشته

چرند و پرند

دل نوشته

فصل ناامیدی

توی تاریکی مطلق،ساعت 12:15 شب همه خوابند و من با نور موبایلم که هر 15 ثانیه یکبار خاموش میشه دارم می نویسم.وضعیت الانم یعنی وضعیتی که توی این شب دارم با وضعیتم در روشنایی روز هیچ فرقی نمیکنه .روزمم مثل شبم تاریکه،و فکرهای تازه مثل نور موبایل توی ذهنم روشن میشه اما در کوتاهترین زمان ممکن خاموش میشه و هر بار من  مثل زدن اون دکمه اونو به زور مجبور به دادن روشنایی میکنم. ولی میدونم بالاخره شارژ موبایلم تموم میشه و اون موقع است که دیگه...

خدایا کمکم کن!!!!!!